مشاهده اولین مورد آبله میمونی در ایران
به گزارش مجله خبری غذا و دارو روز ۲۵ مرداد ماه ۱۴۰۱، وزارت بهداشت از شناسایی اولین مورد ابتلا به آبله میمونی در کشور خبر داد. بر این اساس پدرام پاک‌آیین، سخنگوی وزارت بهداشت اعلام کرد که شناسایی این مورد با همکاری بیمار که یک بانوی ۳۴ ساله است و خانواده او از طریق مشاهده ضایعات پوستی بیمار صورت گرفته است.
به گفته پاک‌آیین، بیمار ساکن اهواز، بلافاصله قرنطینه شده و با تایید آزمایش‌های اولیه و نهایی در حال طی کردن دوره بیماری خود در منزل است.
عامل بیماری‌زای آبله میمونی که پیش از این عمدتا به عنوان بیماری بومی آفریقای مرکزی شناخته می‌شد، اولین بار در میمون گزارش شد و بر همین اساس آبله میمونی نام گرفت، اما در جوندگانی مانند خرگوش، خوکچه هندی و … نیز مشاهده شده است.
راه‌های انتقال آبله میمونی
راه‌های متعددی برای انتقال آبله میمونی ذکر شده است.
۱- مهم‌ترین راه انتقال این بیماری تماس با حیوان آلوده اعم از لاشه حیوان یا حیوان زنده است.
۲- تماس نزدیک با فرد آلوده به ویروس آبله میمونی (ذرات تنفسی، ترشحات بدن و رابطه جنسی) منجر به انتقال بیماری می‌شود.
۳- تماس با وسایل شخصی بیمار و آلوده فرد بیمار نیز از دیگر راه‌های انتقال آبله ویروسی است.
علائم آبله میمونی
مهم‌ترین علائم این بیماری شامل سردرد، درد بدن، درد عضلانی، خستگی، تب، تورم غدد لنفاوی و بثورات پوستی است که البته ممکن است همه این علائم در فرد مبتلا ظهور نکند.
بیماری‌زایی آبله میمونی
بر اساس تحقیقات و شواهد، آبله میمونی کشندگی بالایی نداشته و میزان انتقال آن هم نسبت به بیماری‌هایی مانند سارس، مرس و کووید-۱۹ پایین‌تر است.
آبله میمونی در دوره پنهان بیماری، قابلیت انتقال و بیماری‌زایی ندارد و تنها از زمانی که علائم بیماری ظاهر شود قابلیت انتقال بیماری وجود دارد.
افرادی که واکسن آبله تزریق کرده باشند تا حدود ۹۰ درصد در برابر این بیماری مصونیت دارند. مایه‌کوبی بیماری آبله در کشور ما آخرین بار حدود ۵ دهه پیش انجام شده است بنابراین افرادی که قبلا این واکسن را زده باشند، معمولا باید بیش از ۵۰ سال سن داشته باشند.
شایان ذکر است که در هفته‌های گذشته، واکسن اختصاصی آبله میمونی نیز در اروپا و انگلیس تاییدیه گرفته است.//