1

انحصار، تولید را در کف استانداردها نگه می‌دارد

دکتر سروش راد فوق تخصص بیماری‌های خون و سرطان بالغین و عضو هیات‌علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران عنوان کرد: در حال حاضر بسیاری از محصولات شرکت‌های چندملیتی به واسطه ساخت مشابه ایرانی آنها در کشور، اجازه وارد کردن داروهای برند را از طریق قانونی ندارند.

سیاست‌گذاران حوزه دارو می‌توانند حداقل ۱۰ درصد سهم بازار را به برندهای چندملیتی دهند و ۹۰ درصد آن‌ها در دست شرکت‌های ایرانی به لحاظ حمایت از تولید داخل باشد.

شاید مجوز قانونی واردات سبب شود عرصه رقابت بر سر ارتقای کیفیت و دست‌یافتن به استانداردهای بین‌المللی افزایش یابد.

تولید دارو در کشور ما تا حدودی به شکل انحصاری درآمده است؛ یعنی تعداد محدودی شرکت‌های داخلی هستند که فقط آنها به تولید مونوکلونال‌آنتی‌بادی‌ها یا داروهای های‌تک‌ می‌پردازند و رقیبی هم ندارند..

گرچه نمی‌توان گفت که این انحصار روی کیفیت داروی ایرانی تاثیری گذاشته اما با وجود استانداردهای کیفی دارو، نداشتن یک رقیب مناسب انگیزه ارتقای کیفیت را از بین می‌برد و داروها از نظر کیفی در کف بازه‌های استاندارد باقی می‌مانند.