یادداشت رحیم فتحی، دبیر کارگروه رصدخانه ستاد ملی نخبگان صنعت کشور درباره اهمیت انتخاب کارشناسان ناظر بر صنایع در سازمان غذا و دارو
بی‌شک صنایعی که در صنعت تحت نظارت سازمان غذا و دارو (دارویی، غذایی، آرایشی و بهداشتی) مشغول تولید هستند، علاوه بر نظارت‌های مدیران و کارشناسان وزارت صمت و محیط زیست و صرف نظر از همه دشواری‌های تولید، کمبودهای انرژی، مواد اولیه، تحریم و…، انتظار دارند نگاه مدیران و کارشناسان سازمان غذا و دارو به‌عنوان اصلی‌ترین متولی صنعت، نگاه راهبردی (نه با هزینه بالا) و حمایتی باشد و در انتخاب نیروها، کارشناسان، متخصصان و مدیران میانی نهایت حسن سلیقه را داشته باشند.
چه بسا گاهی یک کارشناس با کارشناسی غیرصحیح، باعث نابودی یک واحد تولیدی و صدها نفر یا خانواده می‌شود و گاهاً یک کارشناسی با دانش و تعصب ملی، با گزارش درست باعث نجات یک شرکت و حتی یک صنعت می‌شود؛ یادمان نرود، نجات یک جامعه از نجات تک‌تک افراد نشات می‌گیرد.
به همین دلیل باید اذعان کرد منابع انسانی در کسوت مدیران و کارشناسان نظارتی این حوزه، سهم بسیار بسزایی در رشد تولید ملی دارد و باید انتخاب شایسته در مورد آنها وجود داشته باشد.
معمولا نگاه مدیر ارشد سازمان به‌عنوان نفر اول مرتبط با وزارتخانه‌ها و دولت، نگاه رشد و حذف موانع است. بنابراین در این نگاه صحیح، انتظار می‌رود اولا با انتخاب و جایگزینی مدیران اصلی و کارشناسان، گروهی متولی این امر باشند که درک درستی از تولید داشته باشند، گام نخست را در این مسیر به درستی بردارند.
ثانیا این مدیران آشنا با حوزه تولید باید با نزدیک کردن تشکل‌ها (انجمن‌ها و سندیکاها) -که منتخب صنایع هستند- و تفویض برخی امور غیرحاکمیتی و نیز اخذ مشورت درست ار آنها، بتوانند به رشد صنایع، ارزآوری، جذب نیرو و حمایت از رشد کشور و نیز جلوگیری از بزه‌های اجتماعی کمک نمایند.
جدا از این موارد فعالان حوزه صنعت در این سال‌ها با وجود همه مشکلات سرمایه‌های مالی و جانی خود را در راستای شکوفایی کشور قرار داده‌اند و تلاش خود را به کار بسته‌اند تا برای آینده جوانان این کشور که فرزندان مدیران دولتی نیز بخشی از آن هستند، اشتغال و شرایط مطلوب‌تری را محیا کنند؛ و زمانی که به این نکته واقف باشیم که با مالیات بخش صنعت است که درآمدهای بخش دولتی شکل می‌گیرد، درخواهیم یافت که سزاوار نیست در لباس رگولاتور و ناظر به این قشر متخصص و زحمت‌کش از جایگاه تفاخر بنگریم و برای مسیر تولیدی که در پیش‌گرفته‌اند مانع‌تراشی کنیم با آنها را از جایگاه بالا به پایین خطاب قرار دهیم.