Page 52 - 34
P. 52

‫تحلیل داده‌ها‬
‫تجزیه و تحلیل داد‌هها با نرم افزار ‪ spss‬نسخه ‪ 13‬انجام شد‪ .‬برای تعیین نرمال بودن داد‌هها از آزمون کولموگروف ‪-‬اسمیرنوف استفاده‬
‫شد‪ .‬آمار توصیفی مثل میانگین‪ ،‬انحراف معیار‪ ،‬فراوانی و درصد محاسبه شد‪ .‬متغیرهای طبق ‌های با استفاده از آزمون دقیق فیشر و کای دو‬

                    ‫تحلیل شد‪ .‬از آزمون تی زوجی برای مقایسۀ درو ‌نگروهی متغیرهای ک ّمی استفاده شد و‪ p<5%‬معن ‌یدار تلقی شد‪.‬‬
                                                                                                                  ‫یافت ‌هها‬

‫تعداد ریزش نمون ‌هها در دو گروه مداخله و کنترل ‪ 17‬نفر بود‪ .‬در گروه مداخله ‪ 2‬نفر ب ‌هدلیل عوارض جانبی (مشکلات گوارشی و حساسیت)‬
‫‪ 2‬نفر ب ‌هدلیل عدم ادامه درمان از مطالعه خارج شدند‪ .‬در گروه کنترل نیز‪ ،‬ریزش‪ 2‬نفر ب ‌هدلیل عوارض جانبی و ریزش ‪ 11‬نفر ب ‌هدلیل عدم‬

                   ‫تمایل برای ادامۀ مطالعه بود‪ .‬نهایتا داد‌ههای حاصل شده از ‪ 53‬نفر‪ ،‬مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت (شکل شمارۀ ‪.)1‬‬
‫میانگین سنی گروه مداخله ‪ 67/54± 6/1‬و گروه کنترل‪ 66/22± 6/33‬بود‪ .‬حدود ‪ 66/3 %‬شرک ‌تکنندگان در گروه مداخله و ‪ 72/2 %‬از‬
‫نمون ‌هها در گروه کنترل‪ ،‬مونث بودند‪ .‬نتایج نشان داد که دو گروه از نظر ویژگ ‌یهای دموگرافیک شامل سن‪ ،‬جنسیت‪ ،‬وضعیت تأهل‪ ،‬سطح‬

                                                        ‫تحصیلات و شغل تفاوت معناداری نداشتند( ‪ ( ) p> %5‬جدول شماره ‪.)1‬‬
‫نتایج ب ‌هدست آمده از آزمون تی مستقل‪ ،‬تفاوت معن ‌یداری را در شروع مطالعه بین میانگین نمرات حافظۀ کلی و خرده مقیا ‌سهای حافظه‬
‫شامل حافظۀ شنیداری فوری‪ ،‬حافظه فوری و حافظه کاری در دو گروه نشان نداد ( ‪( ) p<5%‬جدول شماره ‪ .)2‬در حال ‌یکه بعد از مداخله‬
‫تفاوت معن ‌یداری بین دو گروه در حافظه شنیداری فوری (‪ ،)p = 0/0001‬حافظه فوری (‪ )p = 0/002‬و حافظه کلی (‪ )p = 0/002‬مشاهده‬

                                                                                                     ‫شد (جدول شماره ‪.)3‬‬
‫آزمون تی زوجی بیانگر تأثیر معنادار استفاده از قرص کندر و بادرنجبویه بر حافظۀ کلی و تمام خرده مقیا ‌سهای گروه مداخله در قبل و‬

                                                                           ‫بعد از مداخله بود( ‪( .)p = 0/0001‬جدول شماره ‪.)4‬‬

                                                                                                                   ‫بحث‬
‫هدف این مطالعه بررسی تأثیر عصارۀ کندر و بادرنجبویه ب ‌هصورت مک ّمل بر حافظۀ سالمندان بود‪ .‬بر اساس تجزیه و تحلیل آماری‬
‫داد‌هها‪ ،‬قبل از مداخله در دو گروه‪ ،‬تفاوت معن ‌یداری در نمرۀ حافظۀ سالمندان دیده نشد؛ ولی بعد از مداخله میانگین نمرات حافظۀ کل و‬

                                ‫زیرمقیا ‌سهای حافظۀ دیداری و فور ِی گروه مصرف کنندۀ قر ‌صهای کندر و بادرنجبویه افزایش یافت‪.‬‬
‫با افزایش سن‪ ،‬احتمال افزایش حافظه از بین م ‌یرود و در حدود ‪ 40 %‬از سالمندان اختلال حافظۀ مربوط به سن را تجربه م ‌یکنند(‪.)5‬‬
‫با افزایش سن انتظار م ‌یرود اختلالات شناختی و آلزایمر ب ‌هطور قابل توجهی افزایش یابد(‪)16‬؛ بنابراین جلوگیری از هرگونه عارضه در این‬

                                                                                               ‫سن بسیار حائز اهمیت است‪.‬‬
‫مطالعات قبلی تأثیر بادرنجبویه و کندر را ب ‌هصورت جداگانه بر حافظه بررسی کرده بودند و هیچ مطالع ‌های تأثیر این دو گیاه را ب ‌هصورت‬
‫ترکیبی بررسی نکرده بود‪ .‬همسو با مطالعۀ ما‪ ،‬جلیلی و همکاران(‪ )7‬در مطالعۀ خود با هدف « بررسی تأثیر کندر بر حافظۀ مو ‌شهای دارای‬
‫اختلالات حافظه» گزارش کردند که کندر بر حافظه و افزایش توانایی یادگیری تأثیر مثبت دارد‪ .‬در چندین مطالعۀ دیگر نیز بر افزایش و‬
‫تقویت حافظه بعد از مصرف کندر تأکید شده است (‪ .)18،17،10‬کندر ب ‌هعنوان یک ارتقاءدهندۀ حافظه و پیشگیر ‌یکننده از آلزایمر نیز‬
‫شناخته شده است (‪ .)19‬با توجه به مطالعات داروشناسی‪ ،‬کندر حاوی موادی است که به حفظ و نگهداری حافظه کمک م ‌یکنند(‪.)20‬‬
‫نتایج مطالعات زیادی که در مورد بادرنجبویه و تأثیر آن بر حافظه انجام شده است نشان داد که این گیاه باعث بهبود حافظۀ طولانی مدت‬
‫م ‌یشود(‪ .)21،12،11‬آخوندزاده و همکاران‪ ،‬اثربخشی بادرنجبویه را بر آلزایمر خفیف تا متوسط بررسی کردند و به این نتیجه رسیدند که‬

          ‫بادرنجبویه دارای گیرند‌ههای استیلکولین سیستم عصبی مرکزی است که باعث م ‌یشود خلق و عملکرد شناختی بهبود یابد(‪.)3‬‬
‫یافت ‌ههای این مطالعه نشان داد که تجویز کندر و بادرنجبویه بر حافظۀ کاری و دیدار ِی فوری تأثیری نداشته است‪ .‬حافظۀ کاری با ظرفیت‬
‫شناختی و موفقیت تحصیلی افراد در ارتباط است(‪ .)22‬سالمندان در این مطالعه بی سواد بودند یا تحصیلات ابتدایی داشتند؛ این مسئله‬

                                                                           ‫شاید دلیل عدم پیشرفت حافظۀ کاری در آنان باشد‪.‬‬
‫نتایج مطالعۀ ما با مطالعۀ محبوبی که به بررسی تأثیر مصرف کندر و بادرنجبویه ب ‌هصورت ترکیبی در مدل حیوانی پرداخته بود‪ ،‬هم‬
‫راستاست(‪ .)6‬نتایج مطالعۀ محبوبی نشان داد که بعد از مصرف کندر و بادرنجبویه افزایش چشمگیری در حافظه به وجود م ‌یآید و باعث‬
‫پیشگیری از کاهش حافظه م ‌یشود‪ .‬مکانیسمی که باعث م ‌یشود کندر تأثیر مثبت بر حافظه داشته باشد ممکن است در نتیجۀ گسترش‬
‫فعل و انفعالات با میانج ‌یهای التهابی‪ ،‬انتقال دهند‌ههای عصبی یا مسیر کیناژ پروتئین در مغز باشد(‪ .)18‬بادرنجبویه نیز دارای خاصیت آنتی‬
‫کولین استرازی است‪ .‬در مطالعات زیادی‪ ،‬اثر مثبت سیستم کولینرژیک بر افزایش حافظه به اثبات رسیده است (‪ .)23 ،12‬بدین ترتیب‪،‬‬
‫بادرنجبویه م ‌یتواند از طریق تأثیر بر سیستم کولینرژیک بر حافظه موثر باشد‪ .‬محدودی ‌تهای پژوهش حاضر شامل کم بودن زمان مطالعه‪،‬‬
‫حجم نمونۀ کم و نبود دورۀ پیگیری برای بررسی حافظۀ سالمندان بود؛ بنابراین نمون ‌هگیری با حجم نمونۀ بیشتر‪ ،‬در زمان طولان ‌یتر و دورۀ‬
‫پیگیری بیشتر توصیه م ‌یشود‪ .‬باتوجه به نتایج ب ‌هدست آمده در مورد مکانیس ‌مهای مختلف کندر و بادرنجبویه برای ارتقاء حافظه و بهبود‬

                                                                     ‫توانایی یادگیری‪ ،‬امکان استفادۀ ترکیبی از آ ‌نها وجود دارد‪.‬‬

                                                                                                             ‫نتیجه‌گیری‬
‫یافت ‌ههای این مطالعه حاکی از آن است که عصارۀ کندر و بادرنجبویه بر حافظۀ کلی‪ ،‬حافظۀ شنیدار ِی فوری‪ ،‬حافظه دیدار ِی فوری و‬
‫حافظۀ کاری سالمندان موثر است؛ بنابراین‪ ،‬استفاده از این ترکیب برای بهبود حافظه و یادگیری سالمندان توصیه م ‌یشود‪ .‬مطالعه حاضر در‬
‫یک نمونۀ کوچک انجام شد؛ لذا مطالعات بیشتر با حجم نمونۀ بیشتر پیشنهاد م ‌یشود‪ .‬باتوجه به محدودیت زمانی‪ ،‬مطالعۀ حاضر فاقد دورۀ‬
‫پیگیری بود؛ بنابراین تکرار مطالعات مشابه در سالمندان با دور‌ههای پیگیری دو‪ ،‬چهار و شش ماه پس از مصرف داروها پیشنهاد م ‌یشود‪.‬‬
‫همچنین پیشنهاد م ‌یشود این مطالعه بر روی سالمندان دارای اختلال شناختی هم انجام شود و در آینده کارآزمای ‌یهای تصادفی کنترل‬

                                                             ‫شده دیگری همچون مطالعات متقاطع و فاکتوریل نیز انجام شود‪u.‬‬

                                                                                                                                                                                                                       ‫‪50‬‬
   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57